Hollywood en Universal Studios

We hadden ook kaartjes om naar Universal Studios wat ook erg leuk was. Je krijgt te zien hoe ze je 'neppen' in films, bijvoorbeeld hoe ze een aardbeving na doen (die je ook voelt), een brand, auto-acties, een overstroming etc. En natuurlijk ook attracties die een combinatie zijn van film, mooi, eng, sommige waar je echt een ritje in maakt, andere waar je zit en kijkt, of doorheen moet lopen. Zoals daar zijn Jurassic Park, Revenge of the Mummy, The Simpsons, Shrek, House of Horrors, Terminator etc. Toch heel anders dan Disneyland. House of Horrors was 'eindelijk' iets wat onze kinderen echt eng vonden, maar de nieuwsgierigheid won het, ze wilden er wel doorheen. En dan natuurlijk huizen van sterren bekijken in Hollywood (Beverly Hills), de Walk of Fame lopen en ja hoor, we hebben de letters nu echt met eigen ogen gezien. Ook nog naar Venice (Beach) geweest daar waar Californication zich afspeelt (een serie die we voor de vakantie helemaal gekeken hebben). Maar verder is Los Angeles niet echt een leuke stad. Dan is San Francisco vele malen leuker, maar dat is misschien ook wel omdat deze stad overzichtelijker, niet zo groot, is.

Disneyland

Twee dagen Disneyland en het tegenoverliggende Adventure Park, niet alleen pret voor Niels en Lucas maar ook voor ons. Wat een hoop leuke en afwisselende dingen hebben ze. Van achtbanen (Space Mountain, Matterhorn Bobsleds, Big Thunder Mountain Railroad en California Screamin), films waarin het lijkt dat je er zelf in zit (Star Tours, Soarin over California), actieve onderdelen (Buzz Lightyear Astro Blasters, Toy Story Midway Mania) tot mooie/enge dingen zoals Pirates of the Caribbean, Indiana Jones en de Jungle Cruise. En natuurlijk nog veel meer. Bijvoorbeeld het speciale reuzenrad, wat uiteindelijk door Niels het engste gevonden werd (en ik, Jeannette, ging er zowiezo niet in). Het was voor ons allemaal erg leuk en weer eens heel wat anders.

Op weg naar LA: tussenstop in Needles

Het warmste plekje in de USA: Needles. Ligt ook niet zo ver van Death Valley. En ja, dan toch nog in de Colorada river gezwommen, waar het in de Grand Canyon niet 'lukte'. Onderweg hier naartoe gestopt in Seligman, voor een stukje historie, namelijk route 66 gaat door deze plaats. En natuurlijk blijven lunchen in Cafe Roadkill, een echte route 66 tent. Maar overheerlijk eten!

Grand Canyon National Park

In een woord: awesome! Dit moet je zelf zien, foto's laten niet het goede beeld zien. Misschien een volgende keer toch de rivier op om te raften. Nu alleen van boven bekeken op vele plaatsen en een stuk(je) naar beneden gelopen. En alleen de zuid kant bekeken, want de noordkant was nog niet open.

Tussenstop: Kingman

Tja, dit was meer om even bij te komen dat we hier stopten en in verband met de reservering voor de Grand Canyon. Maar onderweg wel de Hooverdam gezien. Wat een machtig staaltje techniek. Die hebben ze wel nodig met het grote energie verbruik in Las Vegas. Terwijl ze in Death Valley op zonne-energie leven.

Las Vegas here we come!

(even zonder foto's want het uploaden duurt een beetje lang)
En dan weer een heel andere omgeving. Het overdonderende Las Vegas, en zoals Lucas het noemde: de nepstad. Met z'n allen wat gok ervaring opgedaan, de kinderen waren behoorlijk fanatiek in het bekende Circus Circus. Verder de Strip en aanliggende casino's/hotels van binnen bekeken. En Dennis heeft nog een avondje gepokerd, maar helaas zonder al te veel succes (hij kreeg slechte kaarten......).

Death Valley National Park

En dan de leegte, de warmte, de woestijn! Met veel zoutvlaktes, kleuren, veel verschillende soorten gebergte, duinen (achtig). Niet altijd even goed zichtbaar op foto's, maar wel prachtig. Heel apart.

En nu even bijkomen bij Lake Isabella

Dat is weer eens wat anders, full hook up, een zwembad etc. Een hele andere omgeving, kaler, lange rechte wegen. Maar even genieten van al die luxe is best lekker. Morgen op weg naar Death Valley. Oh ja, en voor ik het vergeet: van Lucas zijn nu beide voortanden (boven) uitgevallen. Dus ik hoop dat jullie hem nog herkennen!

Door naar Sequoia National Park

En hier dan de grootste boom ter wereld (de laatste 2 foto's). Maar misschien was het sneeuwpad met veel grote bomen nog wel indrukwekkender (de eerste 2 foto's). Het seizoen moest duidelijk nog beginnen, wel toeristen, maar campings en/of winkels nog niet (allemaal) open. 

En dan op naar Kings Canyon National Park

En toen zaten we in de sneeuw, op ongeveer 2000 meter hoogte. Effe wennen. En hier geldt, welke boom is het grootst. De ene nog groter dan de andere, en dan wel allemaal sequoia bomen. In Kings staat de derde grootste boom (niet op de foto) van de wereld, wat volume betreft dan wel. En van het ene mooie stukje natuur ga je naar het volgende mooie stukje (nog mooier?).

Op Vakantie! Eerst naar Yosemite National Park

Groot, groter, grootst. Wat een gigantisch groot park. En daar hebben wij een heeeel klein stukje van gezien. Prachtig. Met veel watervallen, vanwege de smeltende sneeuw. En een prachtige camping midden in de bossen, met voor Amerikaanse begrippen de standaard uitrusting: een picknick tafel en een plek om vuurtje te stoken (en/of te bbq-en).

Dag 88-92: Afscheid nemen

De laatste week Berkeley stond in het teken van afscheid nemen. Dinsdag hebben de kinderen op de Nederlandse school afscheid genomen. Gelukkig was Juf Els er weer, jammer dat juf Dorien er niet was. En natuurlijk moest er getrakteerd worden: heerlijke donuts. Hopelijk komt Sebastiaan met zijn familie deze zomer nog langs als hij in Nederland op vakantie is bij de Nederlandse tak van de familie. Dat zou wel heel leuk zijn.

Donderdag nam Dennis afscheid op zijn werk. Eerst had hij maandag natuurlijk nog een presentatie gegeven van wat hij gedaan had en gevonden had. Ook nog wat verteld over wat er aan onderzoek in Nijmegen gebeurd. Maar donderdag was dan het werkelijke afscheid, eerst op het lab wat biertjes drinken en daarna met z’n allen eten bij Raleigh’s.

Vrijdag hadden de kinderen ’s middags op school een ‘party’, oftewel hun afscheid. Eerst zijn wij, Dennis en Jeannette, met lekker drinken en zelfgebakken brownies en cakejes naar de klas van Lucas geweest. Daar werd lekker gesmuld terwijl er muziek draaide en sommige kinderen gingen dansen. Iedereen kwam daarna afscheid nemen van Lucas. Vervolgens zijn we naar Niels zijn klas gegaan met dezelfde traktatie. Daar werd ook genoten van al het lekkers. En Mr Armes had een award gemaakt voor Niels, die kreeg hij voor de klas uitgereikt. Niels was terecht trots (wij ook). Vervolgens werden alle brieven voorgelezen die de kinderen speciaal voor Niels gemaakt hadden. Veel met tekening erbij. Niels werd veel geprezen om zijn atletische inzet, goede basketbal, goede rekenen, het gezamenlijke tekenen, en dat hij zo zijn best deed met Engels. Al die brieven zaten in een map die Niels heeft meegekregen van zijn klas. Een superleuk aandenken.

En dat was Berkeley dan weer. Niels had wel langer willen blijven in Berkeley zei hij. Lucas wilde wel terug naar Nederland (natuurlijk pas na onze vakantie). Tja, met een paar maandjes meer hadden we twee ‘vloeiend’ Amerikaans sprekende Nederlandse kinderen gehad (onze Engelse uitspraak werd namelijk al verbeterd door Lucas).

En nu op naar de vakantie!!! Groetjes,

Jeannette